Wielokrotnie już wspominaliśmy, że istnieje wiele problemów w języku angielskim, które spędzają sen z powiek studentom. Rozmawialiśmy nawet o tym, jak je zrobićczasowniki nieregularne. Dziś zobaczymy kolejny: różnicę międzydużoUEduża ilość.
DużoUEduża ilość- Co to jest?
Zacznijmy od podstaw, co dokładnie oznaczają te słowa?dużoUEduża ilość. W dużym skrócie możemy je przetłumaczyć na język polski jako „dużo”. Oczywiście to tylko wierzchołek góry lodowej: istnieje wiele aplikacji i większość z was prawdopodobnie zapaliła kiedyś neon z hasłem.JAK DUŻO. Całkowicie słusznie i zaraz do tego przejdziemy. Najpierw musimy sprawdzić, co z czym jedzą.
Za płonącą nienawiść uczniów, różnica w aplikacji.dużoUEduża ilośćnie opiera się na przesłankach oczywistych na pierwszy rzut oka, a jedynie w obszarze gramatyki. Szczególnie w zakresie rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych.
Policzalne i niepoliczalne rzeczowniki
Jak pamiętacie, pisaliśmy już o rzeczownikach policzalnych i niepoliczalnych w artykuleArtykuł, ale podejdźmy do tego tematu, bo to jest pytaniedużoUEduża ilośćTo świetna okazja.
Ponieważ wydaje się to tak czysto logiczne, że wszystko można policzyć, prawda? Nie całkiem. Ponieważ są rzeczy, które możemy policzyć: raz, dwa, trzy, mwahaha, jak liczyć (liczyć liczyćwielka gra słów) z Ulicy Sezamkowej. Widzimy, że na talerzu jest osiem ciastek, a ulicą przejeżdża w ciągu godziny sto siedem samochodów. Każdemu z nich można przypisać indywidualny numer. Te rzeczowniki nazywane są rzeczownikami policzalnymi, takimi jak ciasteczka, samochody, owce i ludzie.
Są jednak takie, których nie sposób policzyć. Jeśli nałożymy mąkę na ten sam talerz (po zjedzeniu ciasteczek oczywiście nie będziemy potworami), czy możemy policzyć tę mąkę? O nie. Tak jak nie możemy policzyć wody w szklance ani masła na kanapce. Mówimy więc, że są rzeczownikami niepoliczalnymi. W tej kategorii na przykład odnajdujemy również emocje. Warto zauważyć, że rzeczowniki niepoliczalne na ogół nie mają liczby mnogiej.
Dobrze, mówisz, ale ja wiem, że dałam trzy łyżki mąki na talerz, więc policzyłam! Jesteś pewny? Co liczymy, samą mąkę czy liczbę łyżek? Zgadzam się. Rzeczowniki niepoliczalne mogąmiara sama w sobie,ale nie mów tego. Łyżki są policzalne, ale sama mąka nie. Więc kiedy zapytamy, ile łyżek stołowych dodać, użyjemyile, ale jeśli tylko zapytamy, ile mąki, toile.
Używanie much i manny.
jesteśmy tam szybcyRewizjaWyjaśniając rzeczowniki, teraz pojawia się kwestia użycia.dużo,I takduża ilość. I tutaj odpowiedź jest bardzo prosta.Dużoużywamy go z niezliczonymi, jednymduża ilość– z wartościami licznika. Nie staje się stwierdzeniami, zaprzeczeniami ani pytaniami. W tym ostatnim jednak dodajemy przed nimijako. Oto kilka przykładów, najpierw zdużo:
- Ile mleka mam dodać? → Ile mleka dodać?
- Istnieje wiele dezinformacji na ten temat → Istnieje wiele dezinformacji na ten temat.
- Nie mamy wiele czasu! → Nie mamy dużo czasu!
A na dodatekduża ilość:
- Ile koszulek kupiłeś? → Ile koszulek kupiłeś?
- Niewiele jaj zostało → Niewiele zostało jaj.
- Mam dużo problemów ze współlokatorem → Mam dużo problemów ze współlokatorem
Jak widać, naprawdędużo/wieletrzymają się rzeczownika i nie mają wiele do powiedzenia na temat czasowników, więc na przykład zdania przeczące są tworzone jak zwykle z odpowiednim operatorem. Nie musimy się martwić o czasy i dodatki.Nie!
Ile w zdaniu twierdzącym? Dużo
Być może dla niektórych z was, używając zdań twierdzącychdużoUEduża ilośćbrzmią trochę... kwadratowo. To samo. Chociaż są one zwykle najbardziej poprawne, w języku narodowym często występuje bliski krewny naszych dwóch bohaterów: frazadużo, co oznacza również „wiele”, „wiele”. Ta fraza często z powodzeniem zastępuje nasze dwa słowa, niezależnie od tego, czy jest to rzeczownik policzalny, czy niepoliczalny:
- W tym temacie krąży wiele nieprawdziwych informacji.
- Mam dużo problemów z moim współlokatorem
Te dwa zdania oznaczają dokładnie to samo, co ich poprzednie odpowiedniki, ale są znacznie jaśniejsze, zwłaszcza w prostym języku. Formalne oświadczenia mają tendencję do robieniadużo/wiele, alebardzo silnyteż byłby do zaakceptowania.
Wyjątkiem są terminy związane z czasem (dni, miesiące, godziny, lataitp.) i cyfry w stosunku dovonwcześniej wolimy używaćduża ilość:
- Mieszkałeś tu wiele lat → Mieszkałeś tu wiele lat
- Wydaliśmy wiele tysięcy dolarów na renowację tego samochodu → Wydaliśmy wiele tysięcy dolarów na renowację tego samochodu
Niezliczone rzeczowniki, które można... policzyć
Czasami, z pewnymi wyjątkami, rzeczowniki niepoliczalne mogą przyjmować liczbę mnogą i być... policzalne. Jednak jego znaczenie nieco się zmienia. Porównajmy dwa przykłady:
- Kupujemy dużo (dużo) mięsa.
- Kupujemy dużo (dużo) mięsa.
W pierwszym przykładzie mamy na myśli to, że kupiliśmy dużo mięsa. W drugim - to, co kupujemywiele gatunkówMięso lub „dużo mięsa”.
- ile kupiłeś mleka
- ile kupiłeś mleka
Tutaj znowu najpierw pytamy o ilość kupowanego mleka, więc litry byłyby idealną odpowiedzią. W przypadku drugiego pytania mamy na myśli „ile kartonów/butelek” mleka zostało zakupionych. We wszystkich przypadkach — powtarzamy wyjątek — gdy rzeczownik niepoliczalny przyjmuje formę policzalną, zakłada się, że mówimy o jednostce czegoś, rodzaju rzeczy. Używamy skrótu myślowego, więc ten build musi być wykonany bardzo ostrożnie.
ważne rzeczowniki niepoliczalne
W języku polskim są rzeczowniki, które możemy dowolnie „mnożyć”, ale w języku angielskim są one niezliczone i rzadko, jeśli w ogóle, przyjmują liczbę mnogą. Oto niektóre z najważniejszych do zapamiętania:
- Mysz
- Informacje - Informacje
- meble - meble
Uwaga: każdy z nich jest pojedynczy, ale odnosi się do całości, do zbioru czegoś; jeśli będziemy chcieli powiedzieć o jednym meblu, porady, informacje, powiemyMeble/porady/informacje.
Czy pieniądze są policzalne czy niepoliczalne?
Kolejna ważna uwaga: problem z księgowością jest często spowodowany pieniędzmi. Przecież możemy je policzyć: złotówki, dolary, euro, jeny, funty, więc po co pytamy o cenę?ile? W rzeczywistości zawarliśmy wyjaśnienie w poprzednim akapicie, pytającile, pytamy i ile pieniędzy potrzeba. oczywiście możemy zapytaćJak dużo dolarów, ale już dodaliśmy dodatkowe informacje: ile dolarów. To pytanie bardziej przypomina „ile banknotów dolarowych” lub „ile dolarów to kosztuje”, a nie „ile to kosztuje”.
Gdzie są problemy zdużoUEduża ilość?
Jak w większości przypadków podczas nauki języka obcego, problemy pojawiają się, gdy konstrukcja gramatyczna nie ma łatwego, logicznego, jednoznacznego tłumaczenia na język ojczysty. Znów wygląda to podobnie: choć w polszczyźnie są też rzeczowniki policzalne i niepoliczalne, to o każdym możemy powiedzieć, że jest ich wiele: dużo psów, dużo mąki, dużo wody, dużo cytryn A jednak , często jednakowo warunkujemy księgowość polską i angielską.
I tu mała ciekawostka: jednak język polski je od siebie odróżnia! Rzadko jest to dane, zwłaszcza w konstrukcji, która jest niezwykle rzadka w mowie potocznej i coraz rzadsza w mediach. to jest konstrukcjaduża ilość / duża liczba(tak lubdużoUEduża ilość). Pierwsza jest najczęstsza, choć nie zawsze do końca poprawna. Ale jest sztuczka, która może pośrednio pomóc nam określić, czy rzeczownik jest policzalny, czy nie! Co? Wypróbuj te dwa wyrażenia i sprawdź, czy dobrze brzmią. Jeśli zdrowy rozsądek służy nam obojgu, najprawdopodobniej jest to rzeczownik policzalny, a „kwota” pasuje nam z przyzwyczajenia. Tak długo, jak „ilość” brzmi dobrze, prawdopodobnie jest niepoliczalna. Sprawdźmy:
- wiele dzieci brzmi dobrze
- Mnóstwo dzieci - brzmi nieźle
- za dużo cukru brzmi dobrze
- Za dużo cukru - źle
- Dużo samochodów - Brzmi dobrze
- Dużo samochodów - brzmi dobrze
- Za dużo soku - brzmi dobrze
- Duża ilość soku - okropna
Z przykładów tych widać, że "dzieci" i "samochody" są policzalne, podczas gdy "cukier" i "sok" nie (oczywiście mamy na myśli "sok" jako płyn, napój, a nie "torebkę soku" ). I oczywiście „liczba dzieci” i „liczba samochodów” nie są do końca dokładne, ale są to już banalne zwroty, tak zwane zwyczaje, więc brzmią dobrze dla nas.
Dużo, dużo, dużo - podsumowanie
Choć początkowo mogą wydawać się przytłaczające, te trzy zestawy są dość łatwe do opanowania. Pamiętaj tylko o trzech zasadach:
- Dużoużywany z rzeczownikami niepoliczalnymi
- Duża ilośćużywać z rzeczownikami policzalnymi
- Dużonajczęściej używane w zdaniach pozytywnych z obydwoma
Aby poznać różnicę między rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi, wyobraź sobie, co one oznaczają. Jeśli możemy pomyśleć o dwóch długopisach, oznacza to, że można je policzyć, ale jeśli musimy pomyśleć o solniczce lub łyżeczce (tj. Jednostce miary lub objętości), aby pomyśleć o „dwóch solach”, to jest to niepoliczalne. . Po prostu? Naturalnie! W międzyczasie zawsze możesz poćwiczyć z native speakerem.Kurs angielskiego online.
Dużo, dużo i dużo - ćwiczenia
Pobierz wiele/wiele/wiele ćwiczeńPobierz arkusz odpowiedzi bardzo/bardzo/bardzo
Autor:Lea Morawiec, nauczyciel, doświadczony native speaker i właściciel TalkBack.